W Polsce wzniesiono statuę, której elementem jest najwyższa na
świecie rzeźba przedstawiająca Chrystusa (Pomnik Chrystusa Króla
w Świebodzinie). W tym samym kraju do momentu śmierci Jana Pawła
II odsłonięto 230 upamiętniających go figur, a później kolejne
300 (w porównaniu do około 200 znajdujących się poza granicami
Polski). Na Częstochowę z góry spogląda największa na ziemi
plastikowa sylwetka polskiego papieża. Częściowo to te zjawiska,
będące wyrazem mani pewnych środowisk - związanych z określoną
ideologią - obejmowania wspólnej przestrzeni kontrolą symboliczną,
zainspirowały rozmowę z panią doktor Izabelą Main. Co więcej,
miejsca poświęcone pod budowę pomników stają się wyłączonymi
z użytku martwymi sanktuariami, gdzie atmosfera nadęcia zniechęca
mieszkańców do wkomponowywania tych miejsc w życie codzienne
poprzez prozaiczne praktyki związane z rekreacją, odpoczynkiem czy
zabawą; stanowią one jedynie scenografię oficjalnych
religijno-państwowych spektakli. Opowieść dotyka również kwestii
upamiętniania, sztuki w przestrzeni publicznej czy funkcjonowania
parków.
Izabela Main po obronieniu na KUL pracy magisterskiej z historii,
wyjechała w ramach stypendium do Budapesztu by tym razem stać się
studentką Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego. Tam dostała się na
wydział historycznych studiów porównawczych, początkowo rocznych
magisterskich. Pani Main za pole dochodzenia obrała sobie święta w
PRL, tę tematykę kontynuowała następnie, po egzaminie
magisterskim, w czasie studiów doktoranckich na tej samej uczelni.
Pomimo, że raczkujący wtedy Uniwersytet Środkowoeuropejski nie
oferował oddzielnych kierunków antropologicznych, doktorantka
poznała pewne możliwości zastosowania antropologii w badaniach
historycznych dzięki swemu profesorowi. Zachęcał on ją, by wyszła
poza suchy opis faktów w oparciu o archiwalne źródła i włączyła
do swojej pracy analizę dyskursów, wywiady z ludźmi o ich pamięci
przeszłych wydarzeń, badanie optyki życia codziennego. Tak główne
zainteresowanie pani Main, którym było świętowanie w PRLu, mogło
stać się punktem wyjścia dla perspektywy pełniejszej,
uzupełniającej źródłową analizę historyczną o subiektywne
oraz zbiorowe aspekty pamięci, emocji, opis przestrzeni napięcia
pomiędzy oficjalnymi obchodami nowych, komunistycznych świąt
państwowych, starymi rocznicami patriotycznymi i świętami
kościelnymi.
Dziś
pani doktor Izabela Main zajmuje się głównie zjawiskiem migracji i
związanymi z nim kwestiami zdrowia. Jednak nie zostawiła zupełnie
tematyki historycznej za sobą. W ujęciu antropologicznym analizuje
socjalistyczną przeszłość i postsocjalistyczny charakter
polskiego społeczeństwa.
Nagranie, muzyka, mastering i montaż: Sebastian Mikołajczak (Bastek).
Informacje w tekście dotyczące pomników pochodzą z Wikipedii:
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Chrystusa_Kr%C3%B3la_w_%C5%9Awiebodzinie],
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomniki_papie%C5%BCa_Jana_Paw%C5%82a_II].
W nagraniu wykorzystano dźwięk „111022-polwiejska.wav” użytkownika „miastodźwięków” portalu freesound.org [http://www.freesound.org/people/miastodzwiekow/sounds/132110/].
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Chrystusa_Kr%C3%B3la_w_%C5%9Awiebodzinie],
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomniki_papie%C5%BCa_Jana_Paw%C5%82a_II].
W nagraniu wykorzystano dźwięk „111022-polwiejska.wav” użytkownika „miastodźwięków” portalu freesound.org [http://www.freesound.org/people/miastodzwiekow/sounds/132110/].
Dyskusja o pomnikach w Poznaniu pod pomnikiem Armii Poznań:
OdpowiedzUsuńhttp://poznan.gazeta.pl/poznan/1,36001,14711875,Debata____Z_pomnikami_jest_u_nas_skandalicznie__.html#LokPozTxt