O mnie

Moje zdjęcie
Pierwszy Podcast Antropologiczny. Projekt dźwiękowy współtworzony przez studentów Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Powstał w ramach Warsztatów Etnologicznych prowadzonych przez dr Agatę Stanisz od roku 2012 oraz działalności Pracowni Antropologii Audiowizualnej.

niedziela, 28 czerwca 2015

Skąd ciało wiedziało? cz. 3

Nagrania referatów wygłoszonych w ramach II edycji Studencko-doktoranckiej konferencji „Skąd ciało wiedziało? Ucieleśnienie w naukach kognitywnych i społecznych”. Konferencja odbyła się w dniach 15-16.05.2015 w Pracowni Duży Pokój (Warszawa ul. Warecka 4/6). Organizatorem był Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego. Za konferencję oraz podzielenie się z nami nagraniami referatów są odpowiedzialni: Urszula Klimut, Rafał Rukat, mgr Piotr Litwin oraz mgr Paweł Motyka.

7. Marta Sałyga (Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW): "Ucieleśniając surogację. Dyskursywne strategie wobec rodzicielstwa zastępczego i wspomaganego rozrodu"


8. Paweł Zięba (Kognitywistyka, Instytut Filozofii UJ): "Czy przekonania zawiasowe są ucieleśnione?"

U podstaw programu badawczego realizowanego w szeroko pojętych naukach kognitywnych pod hasłem „poznania ucieleśnionego” (ang. Embodied Cognition) tkwi założenie, że procesy poznawcze są w istotny sposób zależne od ciała i jego interakcji ze środowiskiem. Wśród filozoficznych konotacji tej idei wymienia się zwykle fenomenologię (Merleau-Ponty, Husserl), ekologiczną teorię percepcji (Gibson), kognitywną teorię metafory (Lakoff, Johnson) oraz enaktywizm (Noë, O’Reagan).  Czy należy do tej listy dopisać Wittgensteina i jego koncepcję przekonań zawiasowych?


9. Marek Waligóra i Jakub Wojciechowski (Instytut Filozofii UMK, Interdyscyplinarne Centrum Nowoczesnych Technologii UMK): "Doświadczenie immersji w środowisku rzeczywistości wirtualnej prowadzi do zmian w postrzeganiu swojego ciała"

Jedną z funkcji umysłu jest generowanie świadomych doświadczeń odnoszących się do percypującego podmiotu jako źródła. Nasze ciała nieustannie wchodzą w interakcje z otaczającym je środowiskiem dokonując recepcji bodźców pochodzących z otoczenia. Nasza indywidualna, subiektywna perspektywa „bycia w ciele” jest skutkiem neuronalnej aktywności specyficznych obszarów w mózgu. Mentalna reprezentacja doświadczającego podmiotu zostaje uformowana w wyniku analizy sygnałów z biologicznego ciała oraz informacji pochodzących z receptorów. Wykorzystanie technologii do generowania środowiska wirtualnego pozwala w pełni kontrolować parametry otoczenia w jakim znajduje się podmiot. Zanurzenie się w wymiar rzeczywistości wirtualnej przy jednoczesnej analizie pracy mózgu, pozwala zbadać mechanizmy odpowiadające za wytwarzanie mentalnej reprezentacji ciała przez podmiot.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz