Kiedy byłam dzieckiem, wieczorami mój dziadek snuł opowieści o czasach swojej młodości. Opowiadał mi o tym, jak toczyło się życie na podwórku jednej z kamienic na starym mieście w Poznaniu – o budzących go dźwiękach mieszczącej się tam mleczarni, bardzo srogich zimach i o wesołym, choć ubogim życiu przed wojną. Mówił też o wybuchu II wojny światowej i okupacji Poznania. Postanowiłam uwiecznić część z tych historii w formie krótkiego podcastu. Zapraszam do wysłuchania tej autobiograficznej narracji rodowitego mieszkańca Poznania.
Autorką podcastu jest Stanisława Maria Piotrowska
W nagraniu wykorzystano następujące utwory:
Szczepcio i Tonko „Dobranoc, oczka zmruż”; Zenon Jaruga „Domek z kart” oraz „Powiedz mi mój księżycu”; Tadeusz Faliszewski „Cóż bez miłości wart jest świat”; Orkiestra Henryka Golda „Idzie wiosna”; Adam Aston „Ani ty, ani ja” oraz „W siódmym niebie”; Tola Mankiewiczówna „Powróćmy jak za dawnych lat".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz